Sa kalaliman ng gabi, ang maliit na katawan ni Aino ay yumakap sa kanyang kumot habang siya ay patuloy na umiiyak. Ramdam na ramdam ang kanyang takot. Subalit, mayroon siyang pakiramdam na matapang siya dahil nauto niya si Tito Holden. Sandali lang siyang naawa kay Tito Holden. Subalit, ang anim na taong gulang na si Aino ay hindi na masyadong nag-alala pa. Kailangan niyang makatakas sa mga kamay ng kanyang tito sa lalong madaling panahon. Kailangan niyang makatakas. Hindi pwede na makita ni Tito Holden na namaga ang kanyang mga mata sa pag-iyak kapag siya ay nagising kinabukasan. Hindi na siya dapat umiyak pa!

"Aino, wag ka nang umiyak! Hindi ka dapat maging duwag. Dapat maging matapang ka! Malapit ng manganak ang iyong ina. Kailangan mo pang alagaan ang iyong ina. Maging matapang ka!"

Pinunasan ni Aino ang kanyang mga luha at pinilit na hindi na umiyak. Sa wakas, tumigil na siya sa pag-iyak. Dahan-dahang siya ay naglakad papunta sa banyo at naghilamos gamit ang malamig na tubig. Pa