Ang mag- asawa, ang magkapitbahay, ay naghanda ng pansit bilang almusal para kay Hana. Marami pang kapitbahay ang dumating para bisitahin si Hana. Lahat sila ay hinikayat siya na dapat siyang manatiling buhay. Darating ang araw na kikilalanin siya ng kanyang anak. Medyo pinainit nila ang puso ni Hana at binigyan din siya ng pag- asa na magpatuloy sa buhay. Mula noon, nanatili si Hana sa South City. Sa sumunod na apat na taon, umupa siya at nanatili sa isang bahay malapit sa kolehiyo ni Tessa. Pagkatapos noon, nakakuha din siya ng apat na trabaho sa malapit, at nakakuha siya ng walong libong dolyar sa isang buwan. Nakaipon siya ng limang libong dolyar niyan para kay Tessa.

Nang maglaon, nagtapos si Tessa sa kolehiyo at nakapasok sa Ford Group bilang intern. Matapos maging matatag ang trabaho ni Tessa, saka lang lumayo si Hana. Gayunpaman, lilitaw pa rin siya sa harap ng kanyang anak paminsan- minsan para lamang sa ilang mga sulyap sa kanyang anak na babae, kahit na kailanganin ni Hana