Si Zayn ay naglakad ng mabilis papsok sa loob ng ward at nakita niya si Tessa umiiyak. Nang makita siya nito, tinignan siya nito ng may mga nanlilisik na mga mata. “Zayn, mukhang naloko ka ng mga matatamis niyang mga salita, ha? Hindi ka naman nagsisinungaling sa akin. Isa kang tapat at maaasahang tao, pero bakit hindi mo sinabi sa akin na kasama mo siya kahapon? Zayn, bakit?' Walang emosyong tanong ni Tessa.

Napahinga nf malalim si Zayn. “Tessa, hindi ko sinabi dahil hindi ko pa makuha ang tamang oras..”

“Hindi mo pa makuha ang tamang oras para makipaghiwalay sa akin, tama ba? Hindi na kailangan, Zayn. Hindi na kita guguluhin pa. Mas mabuti nga sigurpmg maghiwalay nalang tayo. Paalam!' Pagkatapos magsalita, walang lingon-lingo na umalis si Tessa.

Si Hana, na kasalukuyang nakaratay sa kama, ay nanghihinang tinawag ang anak. 'Tessa, Tessa...' Dahil hindi tumitingin si Tessa, nagpapanic niyang sinubukang bumangon. “Tessa, Tessa. Pakinggan mo ako, Tessa...'

Gusto sanang habulin ni Za