“Sebastian Ford! Kinamumuhian kita hanggang kamatayan! Ayoko sa iyo! Galit ako sa kanya! Galit ako sa lahat! Kinamumuhian kita! Huwag mong hayaang makita kita. Kung makita kita, dapat kong putulin ang iyong ulo at ilagay ito sa harap ng kanyang libingan upang magdalamhati sa kanya! Anak ka ng p*ta! Paano mo matiis na hayaan siyang makulong ng isang dekada? Tanga mo!”

Masyadong nagmura si Holden. Hindi magkatugma ang kanyang pananalita. Kinasusuklaman niya ang lahat at kinasusuklaman niya ang kanyang biyolohikal na ina. Gayunpaman, ang kanyang mga salita ay malinaw na puno ng matinding damdamin ng pagkakasala para sa kanyang biyolohikal na ina. Ito ba ay ang pag- ibig? Marahil siya mismo ay hindi masabi.

"Mayroon kang pagmamahal ng isang ina, at mayroon ka ring pagmamahal ng isang ama. Nasa sa iyo na ang lahat. Iniwan ng pamilya Ford ang lahat para sa iyo, ngunit paano ako? Wala akong pagmamahal ng ina, at wala rin akong pagmamahal ng ama. Inaalagaan ako ng iba. Wala akong kahit ano.