Itinaas ni Old Master Shaw ang naluluhang tingin at tumingin sa sarili niyang anak. “Mahal kong Gloria…”

"Wag mo akong tawaging ganyan ka cheesy. Limampung taong gulang na ako sa taong ito. Kung kailan dapat ako tinawag na ganoon, itinaboy ako kung saan-saan na parang walang tirahan. Noong mas masahol pa ang mga pangyayari para sa akin, sinipa ako ng iyong kasambahay kaya muntik na akong lumipad. Ngayon, hindi ko na kailangan pang tawagin sa ganitong kaibig-ibig na paraan. Madarama ko lang ang walang katulad na pagkasuklam kung tatawagin mo akong ganyan."

“Tita Gloria…,” maingat na tawag ni Marcus kay Gloria. “Lolo…”

"Marcus." Pinigilan ni Gloria si Marcus. Napakakalmado ng ekspresyon niya. “Kahit kailan hindi kita kinikilala bilang pamangkin ko, at iyon ay dahil hindi mo ako kailanman sinaktan at tunay na magkadugo tayo. Gayunpaman, iba ang iyong lolo. Alam ko, gusto mong sabihin na ang layunin ng pagpunta ng lolo mo ngayon dito ay para sa amin ni Sabrina. Gayunpaman, naisip mo