Walang siyang nasabing salita, tiningnan ni Sebastian ang asawang ginugol niya ng anim na taon na hinahanap. Sa kanyang mga mata, maliban sa pagkamuhi, mayroon lamang isang pakiramdam ng pagiging kalmado.

Palagi siyang walang humpay. Tulad ng pitong taon na ang nakalilipas, kinaladkad niya ang isang malaking snake-skin bag at desperadong tumakbo sa wedding hall nila ni Selene para ihinto ang kanilang kasal. Noon, siya ay matatag at determinado, na wala nang pakialam kung siya ay mabubuhay o mamamatay. At ngayon, siya ay matatag at determinado gaya ng dati. Ngunit ang kanyang mga layunin ay nasa dalawang matinding dulo ng sukat.

Pitong taon na ang nakalipas, gusto niyang pakasalan siya. Sa pagkakataong ito, desidido siyang hiwalayan siya.

Hindi siya umiyak, hindi kumikislap, tanging hindi natitinag na determinasyon at poot ang makikita sa kanyang mga mata.

Dahil dito, napagtanto ni Sebastian na hindi na siya ang babaeng katulad niya noong nakaraang anim na taon. Kahit anim na taon n