Mundo de ficçãoIniciar sessão
Capítulos relacionados
Kabanata 1154
Nung sisimulan na sana siyang gahasain ng apat o limang mga lalaki, hindi mabilang na mga ahas ang gumapang sa kanila. Ang ilan sa mga ahas ay kulay pula, ang iba naman ay berde, lahat sila ay nagliliwanag sa gabi. Sa malamig na tuktok ng bundok, ang mga katawan ng ahas ay mas lumamig pa. Ang malalaki at matipunong mga lalaki ay natakot, nagtakbuhan sila sa lahat ng direksyon.Mahinang minulat ni Jane ang mga mata niya. Hindi siya natatakot, mamamatay na din naman kasi siya. Siguro ang pagkamatay dahil sa kagat ng ahas ay isang mas nakakaawang resulta.Ilang minuto lang ang nakalipas matapos na tumakbo ang mga lalaki, isang lalaki ang lumakad ng papilay pilay sa kanya. Ang mga kilos niya ay listo at tiyak, hinuli niya sa mahinang parte ang ahas at nilagay sila pabalik sa bag niya.Pinanatiling mulat ni Jane ang mga mata niya at tumingin siya sa lalaking nasa harap niya. Siya ay mukhang nasa kahulihang apatnapu na ang edad."Ikaw...ikaw si...?" Hinihingal na tanong ni Jane.Ang bos
Kabanata 1155
Sumampa siya sa likod ng lalaki at mahinang sinabi. "Wa...wala akong bahay, simula pa nung bata ako. Marami akong ginawang kasalanan sa nakaraan. Sir, niligtas mo ako. Kung ayos lang sayo, mananatili ako sa bahay niyo at tutulungan kitang alagaan ang nanay mo. Kapag lumakas na ulit ang katawan ko, aalis na ako ng bundok at hahanap ako ng trabaho para mabayaran ko ang kabaitan mo."Mabait na ngumiti ang lalaki. "Sige."At ganun na lang, si Jane ay nailigtas ng isang lalaking nasa kalagitnaan na ang edad sa kabundukan. Minsan, pakiramdam niya ay malupit ang kapalaran sa kanya, pero siya ay nakaligtas pa rin. Muntik na siyang mamatay nang maraming beses, pero sa bawat pagkakataon, siya ay naliligtas. Sa hinaharap, hindi na siya aasa sa kahit sino, siya ay magtatrabaho gamit ang dalawa niyang kamay. Hindi niya gustong maging mayaman o makapangyarihan, magiging masaya na siya basta malagyan niya ng laman ang tiyan niya.Nung gabing yun, si Jane ay nakaupo sa bahay na bato sa ilalim ng ma
Kabanata 1156
Si Alex ay mukhang magulo. Sa pagtingin sa walang buhay niyang itsura, maaawa sa kanya ang mga tao sa labas. Kung ibabase sa dating tingin sa kanya, kahit si Sabrina maaawa sa kanya.Kahit hanggang ngayon, naaalala pa rin ni Sabrina yung unang beses na nakilala niya si Alex. Dati, siya ay nasa opisina ni Sebastian, pakiramdam niya ay para nakabitin ang buhay niya, na para bang siya ay papatayin nito sa susunod na segundo. Wala siyang pagkakataon na isipin ang tungkol sa trabaho o karera niya. Pero, nung siya ay nawawala at walang gana, sinabi sa kanya ni Alex, "Pwede kang magkaroon ng sarili mong karera, pwede mong gawin ang trabaho na gusto mo. Dahil gusto sa industriya ng paggawa, pwede mong gawin yun."Ang pagkikitang yun ay nag-iwan kay Sabrina ng magandang pagkilala kay Alex. Kalaunan, nung nakilala niya ang babaeng kinakasama nito, nagustuhan ni Sabrina kung gaano kabait si Jane. Si Sabrina ay hindi pa halos nakakakilala ng kasing hinahon, elegante, bait, at mapagkumbaba tulad
Kabanata 1157
Pinagsisihan niya nang sobra ang mga sinabi niya, halos makagat niya na ang kanyang dila. Siya ay nagsasalita lang galing sa anggulo ng Poole family na nalimutan niyang pagdugtungin ang relasyon ng mga karakter na naroon. Sa sandaling ito, agad na naalala ni Ryan na si Tita Sabrina, Yvonne, at Ruth ay matalik na kaibigan sa pansamantala niyang tita.Inamin niya nang medyo nauutal. "Ang...ang babaeng yun, siya...siya ay nagpapakasaya lang sa labas."Tinanong ulit ni Sabrina, "Siya ba ay ikakasal na sa tito mo?""H...hindi.""Ilang taon ba silang hindi nagkakitaan!""Halos...halos sampung taon..."Hindi napigilan ni Sabrina ang sarili niya at suminghal. "Kung ganon paano mo naging tita ang babaeng yun! Sagutin mo ako!"Si Ryan ay nautal sa ilalim ng pang-iipit sa kanya. "Tita...Tita Sabrina, kalasanan ko ito lahat. Simula ngayon, ako na ang bahala sa paghanap sa tita ko, sa totoong tita ko. At ako na ang bahala sa pagbabantay sa tita na kakauwi lang. Kaya...kaya kong pagbayaran an
Kabanata 1158
Napatayo si abrina a sobrang gulat. Hindi niya na napigilang maiyak sa obranbg pag aalala, “Jane, Jane, nasaan ka? Kamusta ka na? Alam kong naghiwalay na kayo ni Alex, pero saan ka pumunta? Nasaan ka ngayon? Pwede ba kitang puntahan?”Noong oras na tumawag si Jane, tila ba nag flashback kay Sabrina yung araw na nawawalan na siya na siya ng pag asa pero biglang dumating si Jane na binigyan siya ng tubig. Hinding hindi niya makakalimutan kung gaano gumaan ang loob niya dahil sa ngiti nito. Natawa si Jane at mahinahong sumagot, “Sabrina, okay lang naman ako, busog ako….”Ramdam ang saya a boes ni Jane noong sinabi niya ang mga salitang ‘busog ako’, pero para bang sinaksak ang puso ni Sabrina nang marinig niya ito. Wala siyang ideya kung ano ang hirap na pinagdaanan nito sa nakalipas na dalawang linggo para maging sobrang saya ito sa isang napaka liit na bagay. “Jane…” Humahagulgol na sabi ni Sabrina. Pero bago niya pa masabi ang gusto niyang sabihin, bigla namang inagaw ni Alex
Kabanata 1159
“Naging sakim kasi ako… sakanya naman talaga yung pera na yun…”“Pero sinaktan ka niya, at ginusto ka pa niyang patayin?!”“Oo, kung hindi lang ako niligtas ng isang nag magandang loob na lalaki, baka namatay na ako kagabi.”“T*ng*n*!” Galit na galit si Sabrina.“Okay lang ako, Sabrina! Busog na busog nga ako eh. Dalawang linggo na kasi kitang hindi nakakausap kaya ako napatawag. Kakamustahin lang sana kita at itatanong kung anong nangyari sa ospital.”“Okay lang ako at naayos na yung problema. Nasaan ka? Susunduin kita.”“Hindi, wag na. Uhm…. si Mr. Poole, hindi niya na ba pinapapabayad yung utang ko?” Nag aalalang tanong ni Jane. Nang arinig yun ni Alex, uli niyang inagaw ang phone ni Sabrina, “Jane, nasaan ka? Sabihin mo sa akin! Susundin kita! Makinig ka sa akin. Tanga-tanga ka kaya hindi o kakayanin jan! Bumalik ka na! Bumalik ka na sa akin!” “A…anong sabi mo?” Hindi makapaniwalang tanong ni Jane. “Bumalik ka na!” Sa tono ni Alex ay para bang inuutusan niya si Jane, p
Kabanata 1160
Pagkatapos, tinignan ni Jane ang matandang babae na nag alaga sakanya kagabi, “Ma’am, araing salaat. Sa totoo lang, gusto ko pa sanang magtagal para makabawi an lang ako sa inyo, pero ngayong ay huahabol sa akin, ayokong idamay kayo. Ipagdadasal ko nalang na sana magkita pa tayo ulit balang araw nang makabawi ako sainyo.” Naging sobrang emosyunal ng matanda at umiiyak itong sumagot, “Anak, bakit ba ang kumplikado ng buhay mo? Halos kaedad mo lang ang anak ko pero ang bigat ng pinagdadaanan mo.Nahihiyang ngumiti si Jane sa matanda bago siya tumingin kay Noah. Ngumiti si Noah at medyo nagaalangang sinabi, “Pwede ko namang pasanin ang nanay ko tapos sabay-sabay na tayong ualis. Pwede tayong pumunta sa norte.” “...Noah, anong….anong ibig mong sabihin?” Gulat na gulat na tanong ni Jane. “Masasabi ko sa tono ng pananalita mo na hindi ka talaga taga rito. Ibang iba ang South accent sa north accent at kung hindi mo naitatanong, taga north din kami.” “Hin…hindi talaga kayo taga rit
Kabanata 1161
Noong nalaman niya na araming oportunidad sa South, napagdesisyunan niyang lumuwas sa South City para magtrabaho. Pero paano nalang ang nanay niya? Hindi naman niya pwedeng iwanan nalang ng basta-basta ang nanay niya, pero kailangan niya ring magtrabaho kaya nakisuyo siya sa isang pinagkakatiwalaan nilang kapit bahay na alagaan ito at regular niya itong pinadadalhan ng pera bilang kabayaran. Bukod sa matalino, sobrang sipag din ni Noah kaya bandang huli ay nakahanap rin siya ng maayos na trabaho. Naging mananahi siya ng isang clothing factory at noong mga panahong yun, yun ay kadalasang trabaho lang ng mga babae dahil para bang nakakahiya yun na maging trabaho ng isang lalaki. Pero kung magiging apili siya, paano ang nanay niya? Walang ibang mas mahalaga sakanya kundi ang nanay niya kaya handa niyang gawin ang lahat maipagamot lang ito. Sa loob lang ng isang taon, nakaipon si Noah ng mahigit sampung libo. Dalawang libo lang ang iniwan niya para sa sarili niya, at ipinadala niya a
Último capítulo