"Halata namang positibo ang pananaw sa buhay ng buong pamilya mo," komento ni Hayden.

"Iyon ay dahil hindi kami ang pinakamahirap sa aming barangay. Kapag nadidismaya kami sa buhay, iniisip namin kung gaano karami ang mas malala ang kalagayan kaysa sa amin, at natural na nagiging mas maayos ang pakiramdam namin," paliwanag niya.

"Shelly, samahan mo ang aking ina at maghanda para sa ating kasal. Sa wakas, kasal natin ito. Kung may mga ideya ka, puwede mong pag-usapan ito sa aking ina. Makaka-isip tayo ng iba pagkatapos ng kasal," mungkahi ni Hayden.

Tumango si Shelly. "Sigurado! Pwede akong manatili sa bahay kasama ng mga bata. Pero darating ang panahon na mag-aaral na sila. Kung walang gagawin, mabo-bore ako."

Pinakalma siya ni Hayden, "Laging puwede mong piliin kung ano ang gagawin pagkatapos mag-aral ng mga bata."

"Natatakot akong ma-out of touch ako sa society by then."

"Pwede ka pa ring mag-aral habang nasa bahay kasama ang mga bata. Maraming mga katulong sa bahay para tumulo