Ang magwawagi ay matatapos sa sinuman ang unang bibigay.

"Layla, hindi mo lubos na alam ang kondisyon ko." Maunawaan ni Eric ang nararamdaman niya, ngunit hindi niya puwedeng hayaan na sayangin niya ang kanyang oras sa kanya. "Maaaring mamatay ako anumang sandali."

"Hindi kita pinipilit na pakasal tayo ngayon," biglang sabi niya. "Magpahinga ka ng kalahating taon, at kung maging maayos ang lahat, mas maramdaman mo ang kalagayan mo. Kung okay ka na pagdating ng panahong iyon, papayagin ko ang mga magulang ko na magplano ng kasal natin. Hindi ko inaalintana kung kailan ka mamamatay. Basta buhay ka bago ang kasal, ikakasal kita."

Bumaba ang kanyang ulo at hindi na nagtangkang mag-argumento dahil walang magagawa siya para baguhin ang isip ni Layla maliban kung biglang mamatay siya sa kasalukuyang sandali.

"Talagang nasusuklam ka ba sa ideya na pakasalan ako?" Umupo siya sa tabi ng kama at tinitigan siya. "Kung mamamatay ka, bakit hindi mo nais na pagsamantalahan ang natitirang oras mo?