Ang mukha ni Queta ay kasing puti ng isang papel nang makita siya ni Gerald sa ward. Siya ay mukhang sobrang hina. Sa kabutihang palad, nagkamalay na siya tulad ng sinabi ni Lisa.

"Kumusta ang pakiramdam mo?" tanong ni Gerald habang naglalakad papunta sa kama niya.

"Hindi rin ako masyadong sigurado ... Sa oras na iyon, nang walang anumang babala, parang naramdaman na lahat ng dugo ay nawasak mula sa aking katawan. Naging madilim ang aking paningin at ang susunod kong nalalaman, nahimatay na ako, ”sabi ni Queta sa isang malambing na boses.

"At ano ang sinabi ng doktor?"

"Pareho tayong balisa. Habang ang ilang mga doktor ay tinalakay ang kanyang kalagayan, hindi pa rin nila napansin ang sanhi ng kanyang karamdaman! Sa ngayon, wala sa kanila ang naglakas-loob na ipagpatuloy ang pagpapagamot sa kanya! " sabi ni Lisa.

Narinig iyon, ang mga mata ni Queta ay nagsimulang dumilat nang bahagya. pagkatapos ng lahat, kahit siya ay medyo kinilabutan.

Hindi alintana kung gaano siya malakas, an