"Ikaw ba ang general manager dito, Miss Thornton?"

Hindi maitago ni Gerald ang gulat na ekspresyon nito habang tinanong niya si Wynn. Sa isang sulyap lamang sa kanyang pag-uugali, naramdaman niya ang sobrang laking presensya ng babae, at hindi pa niya naramdaman kahit kailan ang isang aura na kasing lakas nito.

"Bakit? Hindi ba ako mukhang isang general manager para sayo?”

Sumama si Wynn, nakangisi habang nakatingin kay Gerald sa salamin sa likuran.

"O, by the way, dapat mong itigil ang pag-refer sa akin bilang 'miss.' Ginagawa itong tumanda sa akin. Dahil mas matanda lamang ako sa iyo ng sampung taon, tawagan mo lang ako sa aking pangalan! ”

Kumunot ang noo ni Wynn, mukhang nagmumula.

"Sige kung gayon, hindi na kita tatawaging Miss Thornton!" Tumango si Gerald.

"Pfft!"

Kahit papaano ay tila nalibang si Wynn sa tugon ni Gerald, at pinakawalan niya ang tawa.

Una nang nais ni Gerald na magkaroon ng isang pag-uusap tungkol kay Wynn at sa kanyang pamilya, salamat sa isang matagal