Ilang sandali pa si Melanie bago niya naalala na kasama niya si Tiffany. Nagmamadali siyang nagpakilala sa kanila. “Bro, ito si Tiffany. Malamang na kilala mo siya, dahil kaibigan ko siya."

Bahagyang ipinikit ni Nikolai ang kanyang mga mata habang sinusukat niya si Tiffany saglit. Pagkatapos, sinabi niya na may kaswal na ekspresyon, "Hello, my name is Nikolai."

Kinawayan ni Tiffany ang kamay niya. "Hoy Nikolai, magkaibigan tayong lahat dito, kaya hindi na kailangang maging pormal."

Ang hagdan ay tiyak na hindi magandang lugar para makipagkuwentuhan, kaya sinabi ni Melanie, “Bro, bakit hindi tayo humanap ng mauupuan at mapagkuwentuhan? Matagal-tagal na rin akong hindi umuuwi, kaya hindi ko alam kung paano ang mga bagay-bagay sa bahay, ni hindi ako nakikipag-ugnayan kay Mama at Papa."

Tumango si Nikolai, ngunit nakatuon pa rin ang tingin niya kay Tiffany.

Nakatayo na si Tiffany sa ibaba ng pares at makitid ito sa hagdan, kaya kailangan niyang tumalikod at maglakad muna pababa. Bigla