Hindi na kaya ni Mark na pakinggan pa siya. "Sige, hayaan na lang natin ‘yan. Wala akong ganang kumain, kaya kumain ka na ng mag-isa. Aalis na ako ngayon."

Nagmamadaling nagtanong sa kanya si Shelly, "Babalik ka ba mamayang gabi?"

Tumigil ng sandali si Mark. "Busy ako, kaya hindi ako babalik mamayang gabi."

Habang pinagmamasdan niya si Mark na naglalakad palayo nang hindi man lang lumilingon, bumagsak ang mga balikat ni Shelly. Nawalan na rin siya ng gana, sa kabila ng masaganang pagkain na inilatag sa kanyang harapan.

Madilim ang kapaligiran sa loob ng buong Tremont Estate. Maging ang mga kasambahay ay nanatiling nakatago at magpapakita lamang kapag tinawag sila ni Shelly, na para bang siya ang dahilan sa lahat ng hindi magandang nangyari. Ang kalungkutan na naramdaman ni Shelly ay katulad ng dati niyang nararamdaman noong nasa ibang bansa siya. Sa panahong iyon, palagi siyang nag-iisa... Mag-isa habang lumilipas ang panahon. Araw-araw ay isang pakikibaka para sa kanya, kaya't wal