Ganun din ang iniisip ni Jackson. “Ang sama ng iniisip ko. Kanina ko pa pinagmamasdan ang espasyong ito; hindi lang makapagplano ng anuman dito dahil medyo kapos sa pondo ang kumpanya ko kamakailan. Kung seryoso ka tungkol dito, maaari ba akong magmungkahi ng kooperasyon?"

Palaging nakikita ng mga kapitalista ang negosyo saan man sila pumunta—kahit sa panahon ng piknik sa labas. Ang dalawang ito, sa partikular, ay medyo malayo sa bagay na ito.

Biglang, sa hindi magandang timing, tumunog ang telepono ni Mark.

Na-trauma sa walang humpay, obsessive na mga hangarin ni Shelly sa mga araw na ito, naging sobrang allergic si Mark sa mga tawag sa telepono sa pangkalahatan. Natigilan siya saglit bago tuluyang hinugot ang telepono. Nang makitang galing iyon sa opisina ay bahagyang nabawasan ang kanyang pagngiwi. “Oo?”

Walang nakakarinig sa sinasabi mula sa kabilang panig, ngunit dahan-dahang sumimangot ang mukha ni Mark. Hindi na siya nagsalita pa bago ito ibinaba, na sinasabing, “Mayroon ako