Sa nagdaang taon ng pag-aalaga at dedikasyon kay Shelly, walang natanggap na pagmamahal ang kanyang asawa. Ilang sandali lang ay nawalan na sa tamang pag-iisip ang kanyang asawa at napunta na rin sa parehong kaguluhan na naranasan ni Shelly. Sinimulan niyang uminom at walang awa na sinimulan ang physical abuse kay Shelly.

Naisip ni Shelly na ang pagtanggap sa kanyang mga pang-aabuso ang tanging paraan para makaganti sa utang na loob nito sa kanya. Sa bawat pagkakataon na sinasaktan siya, hindi siya nagtanim ng sama ng loob at pinatawad lamang ang kanyang asawa.

Kapag nawala na ang epekto ng alak, ang lalaki ay mamarkahan ng mga luha ng pagkakasala habang siya ay nakatingala sa mga pasa sa buong katawan ni Shelly. Palagi siyang nanghihingi ng tawad at walang humpay na katanungan sa pakiamdam ng kanyang asawa. Hindi niya mapigilang magtanong kung bakit tumanggi si Shelly na mahalin siya, at kung bakit ayaw niyang magkaroon ng anak sa kanya.

Ang parating sagot lamang ni Shelly ay, “Kas