Ang sama ng loob ni Arianne ay lalong lumalim at naging masama ang kanyang pakiramdam. Pilit niyang pinipigilan ang mga luha niya dahil ayaw niyang umiyak sa harap ni Smore na nakatitig sa kanya.

Napatingin si Mark sa kanya nang matapos siya sa kanyang phone call. “Nakakatakot ang itsura mo.”

Hindi siya pinansin ni Arianne. Hindi siya makatulog buong gabi at umiyak pa siya ng walang tigil. At saka, hindi pa siya naliligo bago bumaba kaninang umaga. Samakatuwid, napakadumi ng itsura niya. Nakakatakot ba ang kanyang hitsura para ilarawan ang kalagayan niya?

Sa kabilang banda, hindi man lang binanggit ni Mark ang nangyari kahapon at nagpanggap siya na parang walang nangyari. Umakyat siya mag-isa pagkatapos niyang mag-almusal. Wala siyang planong pumunta sa opisina, dahil weekend naman ang araw na iyon. Sa malamang ay malapit nang lumabas si Mark para ipagpatuloy ang paghahanap kay Shelly.

Matapos magkaroon ng tuluy-tuloy na ulan, sumunod ang isang alon ng nagyeyelong malamig na panaho