Naramdaman ni Aristotle ang kanyang emosyon at inosenteng nagtanong, "Mama, malungkot ka ba dahil kay Wowa?"

Napangiti si Arianne sa kanya. “Hindi naman. Hindi mo alam kung gaano karaming problema ang meron ako. Huwag mo na isipin ito; hindi mo kailangang mag-alala tungkol sa mga ganitong bagay. Masyadong maraming problema ang mga matatanda…”

Sinubukan ni Aristotle na hawakan ang kanyang ulo, ginaya ang ginawa ni Mark. Maliit lang siya kaya kinailangan siyang tulungan ni Arianne kaya yumuko siya.

Uminit ang puso ni Arianne nang makita ito. “Smore, masaya ako na nandito ka sa akin; walang bagay na hindi ko kayang lampasan. Malaki ang tiwala ko sayo.”

Biglang tinulak ni Mark ang pinto at pumasok sa kwarto. “Nag-away ba kayo ng mama mo? Na-kidnap si Aery, kaya dapat nag-aalala siya. Huwag mo na lang pansinin ang sinabi niya.”

Napakagat labi si Arianne. “Sinisisi niya ako kung dahil hindi ko pinansin si Aery noong tumawag siya. Ako ba talaga dapat ang sisihin dito? Bakit magiging alal