Napaluha si Mary nang makita ang kasalukuyang kalagayan ng mag-ina. “Huwag kang mag-alala, Mrs. Tremont. Magtrabaho ka lang diyan; iwan mo sa akin si Aristotle. Bata pa siya, kaya hindi niya ito maiintindihan. Pero maiintindihan niya ito kapag matanda na siya."

Tumango sa kanya si Arianne. Nag-almusal siya bago siya pumunta sa opisina. Mas maganda ang kalagayan niya ngayon. Kahit papaano ay maayos ang kanyang kalagayan habang nasa opisina ni Mark, at hindi siya umiyak. Wala siyang oras para umiyak. Marami siyang dapat matutunan at kakaunting oras lang ang meron siya. Gusto niyang umalis dito kahit ilang minuto lang.

“Gusto mo ba ng makakain, Mrs. Tremont?” Tanong ni Davy pagdating ng lunchtime nang mapansin niyang tila wala itong planong lumabas para mananghalian. "Mag-o-order ba ako ng take-out?"

"No thanks, hindi ako nagugutom," sagot ni Arianne sabay wave ng kamay. "Iidlip muna ako ng saglit, medyo pagod na ako." Saglit lang siyang nakatulog kagabi at hindi na niya kayang suporta