Matagal bago niya napakalma ang sarili niya. Kinagat ni Melanie ang likod ng kanyang kamay hanggang sa magdugo ito para lang mapakalma ang kanyang sarili. Nang makarating siya sa kanilang kwarto, nakita niya na katatapos lang maligo ni Alejandro at nakaupo siya sa harap ng bintana, habang naninigarilyo. Hindi masyadong halata ang galit sa kanyang mukha sa ilalim ng mainit na ilaw, nagmukhang malumanay ang kanyang itsura. Nilakasan ni Melanie ang kanyang loob habang naglalabas siya ng divorce letter. “Ginawa ko ito kagabi. Sinabi ko na ito kanina, ang gusto ko lang makuha ay ang baby. Nagmamakaawa ako sayo na pirmahan mo na ito.”

Humarap sa gilid si Alejandro para tingnan ang agreement sa kanyang kamay. Hanggang sa umangat ang kanyang mga mata sa nagdudugong kamay ng babae. “Hindi ako ang dahilan kung bakit ka nababaliw, ikaw iyon. Ibaba mo ang papel na ‘yan at ang bandage wound. Kailangan ko ng oras para mag-isip.”

Nakahinga ng maluwag si Melanie nang mapagtanto niyang hindi nagwala