Hindi pa rin aware si Debra na nagsisinungaling lang sa kaniya si Donoghue sa mga sandaling ito.

Bahagyang ngumiti at tumango ang natutuwang si Donoghue. “Ha-ha! Siguradong susuka ng dugo sa sobrang galit si Darryl sa sandaling malaman niyang tutulong si Debra na wasakin ang pamilya Carter.”

Habang nagiisip, nakakita si Donoghue ng isang maliit na batis sa kanilang harapan. Dito na ngumiti si Donoghue at sinabing, “Magpahinga na muna tayo rito, Senior. Uminom ka muna ng tubig at magpahinga bago tayo bumalik sa pamilya Carter.”

Sumangayon naman dito si Debra.

Narinig nila ang tunog ng mga yapak na nagmumula sa kanilang likuran. Naging mabilis at malakas ang mga tunog ng yapak na ito. Mahahalata ring nagmumula ito sa maraming tao.

Natigilan dito sina Donoghue at Debra. Dito na sila tumingin sa direksyon na pinagmumulan ng tunog.

Hay!

Hindi maiwasang bumuga ng malamig na hininga ni Donoghue nang makita niya kung ano ang nasa kanilang likuran.

Nakita niya ang isang grupo ng mga tao