Napansin ni James ang lungkot sa mga mata ni Quincy.

Subalit, hindi niya kayang magkunwari na wala siyang napansin.

Tumayo siya at sinabing, “Anong gusto mong kainin? Libre ko.”

Nilabas ni Quincy ang kanyang phone, tiningnan niya ang oras, at sinabing, “Kinalulungkot ko na wala akong oras na samahan kang kumain. Nagbitiw na ako sa posisyon ko bilang head ng New Era Commerce. Si Xiomara ang namamahala dito ngayon. Nagtatrabaho ako ngayon sa Cansington at umalis lang ako sa trabaho para makipagkita sa’yo noong natanggap ko ang tawag mo. Kaya kailangan ko nang umalis.”

Tinaas niya ang dugo ng dragon at sinabing, “Salamat sa dugo ng dragon. Bye.”

Pagkatapos niyang magsalita, tumalikod siya at umalis.

Humakbang siyang ng ilang beses at huminto siya sa paglalakad. Lumingon siya ng nakangiti at sinabing, “Tandaan mo, may utang ka pa sa’kin. Kung sakaling may pagkakataon na… na magkita tayo ulit…”

Habang nagsasalita si Quincy, humikbi siya at hindi niya magawang tapusin ang sinasabi niy