Hindi inasahan ni Avery na ang laban ay tungkol sa isang maliit na bagay."Siyempre hindi ako magagalit, pero totoo naman na hindi masyadong magalang na gawin," matiyagang sabi niya. " Maaari mong hintayin akong umuwi, pagkatapos ay tanungin mo ako kung maaari mo itong buksan. Kung binigyan kita ng pahintulot, maaari mo itong buksan.""Okay, Mommy. Pwede ko bang buksan?""Oo naman!" Habang kinukuha ni Avery ang pakete, biglang naging mabigat ang ekspresyon ng kanyang mukha. "Layla, hindi ko alam kung sino ang nagpadala ng package na ito o kung ano ang nasa loob. Sa tingin ko mas maganda kung buksan ko."Nag- aalala si Avery na kung ano man ang nasa loob ay hindi nararapat, at masama kung mabigla ang mga bata dito."Okay..." Layla ay lalo pang nakikiusyoso ngayon.Kinuha ni Avery ang isang maliit na gunting, pagkatapos ay pinutol ang tape sa pakete.Lumapit ang yaya at nagtanong, "Uuwi ba si Mike para sa hapunan ngayong gabi, Avery?""May business meeting siya ngayong gabi, kaya

Napatulala rin si yaya at ang bodyguard."Saan ka pupunta ngayong gabi na, Miss Tate?"Matigas ang buong katawan ni Avery. Hindi niya magawang magpanggap na maayos ang lahat, ni hindi niya magawang mag- flash ng pekeng ngiti sa mga bata.Dumapo ang namumulang mata niya kay Hayden habang sinasabing, "Alagaan mo ang kapatid mo, Hayden."Noon pa man ay malakas si Hayden, ngunit nagulat siya sa mukha ng kanyang ina.Kahit gaano pa siya ka-mature, limang taong gulang pa rin siya.Inabot niya ang kamay niya para hawakan ang manggas ni Avery, pagkatapos ay sinabi sa takot at pananabik na boses, "Saan ka pupunta, Mommy?"Sa normal na kalagayan, matiyagang ipinapaliwanag ni Avery sa mga bata ang mga bagay- bagay. Kahit na kailangan niyang magsabi ng puting kasinungalingan, sisiguraduhin pa rin niyang maaaliw ang kanilang mga damdamin.Gayunpaman, ang kanyang buong katawan ay malamig sa haplos at ang kanyang isip ay hindi makapag- isip ng maayos!Ang tanging nasa isip niya ay kailangan

Ano kaya ang sasabihin ni Avery kay Elliot kung lumapit ito sa kanya?Kailangan niyang pumunta sa Bridgedale ngayon.Hindi magbabago ang desisyon niya kung sang-ayon man siya o hindi.At saka, ayaw niyang madala siya sa gulo na ito.Huminga siya ng malalim at nagpatuloy sa paglalakad...May pagliko ng ilang dipa ang layo.Kapag nagawa na niya iyon, hindi na siya nito makikita."Avery Tate!"Kumulo ang dugo ni Elliot nang makita niya si Avery na patuloy na naglalakad palayo nang hindi lumilingon.Namumulang mga mata, sumugod siya sa counter... Agad siyang pinigilan ng mga security guard."Avery! Lumingon ka!" Tuluyan nang tinalikuran ni Elliot ang kanyang pagmamalaki sa mataong paliparan nang sumigaw siya, "Bumalik ka! Tumingin ka sa akin!"Bumigat ang mga paa ni Avery.Ang maikling distansya patungo sa sulok sa pasilyo ay kinuha ang bawat onsa ng enerhiya na mayroon siya.Nang makalabas na siya sa linya ng paningin ni Elliot, sumandal siya sa salamin na dingding at humagul

Lumabas sina Elliot at Shea mula sa mansyon nang matapos ni Hayden ang kanyang pangungusap.Nagtama ang mga mata ng mag- ama, ngunit iniwas ni Hayden ang kanyang tingin dahil sa disgusto.Siya ay menor de edad pa at hindi makasakay ng eroplano nang walang tagapag-alaga.Kung hindi, siguradong hindi siya magpapakita dito!Gusto lang niyang pumunta sa Bridgedale sa lalong madaling panahon, at maging mas malapit sa kanyang ina."Hayden! Layla! Pumayag si Kuya na ihatid tayo sa Bridgedale!" Tumakbo si Shea sa mga bata at bumulong, " Makikita natin si Avery!"…Sa Bridgedale, si Avery ay nilapitan ng dalawang lalaki sa sandaling lumabas siya ng airport.Nakasuot sila ng itim na suit at nagmaneho ng itim na Buik.Kinuhanan ni Mike ng litrato ang plaka ng sasakyan mula sa malayo. Hindi sila nakakilos nang padalus- dalos at ginulat ang kalaban bago nila nailigtas si Wesley.Ang itim na Buik ay nawala nang napakabilis sa trapiko.Nakita ni Mike ang hindi mabilang na mga mensahe mula

"Nasaan na siya?!" Malamig na tanong ni Avery habang nakatayo sa sala.Sinenyasan ni David ang kanyang mga kasamahan gamit ang kanyang mga mata, at agad nilang pinuntahan si Wesley.Ilang sandali pa, kinaladkad si Wesley palabas ng dalawang lalaking nakaitim.Naninigas ang buong katawan ni Avery dahil hindi siya makapaniwala sa kanyang mga mata.Duguan at puno ng mga pasa si Wesley. Walang kahit isang batik sa kanyang katawan na hindi nagalaw.Nagkibit- balikat si David, saka nagpaliwanag, " Dapat pasalamatan mo ako, Mis Tate. Kung hindi ko siya naabutan sa oras, ang tangang ito ay tumalon na sa bangin at naging bulok na bangkay!"Tumalon sa bangin?!" Napaisip si Avery.Sa katunayan, may bangin sa labas ng mansyon.Sinubukan talaga ni Wesley na tumalon dito!Mas gugustuhin ba niyang itapon ang sarili sa bangin kaysa ibunyag ang kanyang pagkatao o ipagpatuloy ang pagpapahirap?!Agad na tumulo ang mga luha sa pisngi ni Avery."Wesley!" Mabilis siyang lumapit kay Wesley at hina