Nahihiyang lumapit si Mrs. Cooper kay Elliot noong medyo matagal na itong nakatayo sa labas, “Pumasok na po tayo, Master Elliot!” Wala siyang ideya sa kung anong pinag usapan nito at ni Avery pero isa lang ang sigurado niya, ayaw na ayaw ng amo niyang nasasaktan nito si Avery lalo pa ngayong buntis ito. Grabe din naman ang ginawa ni Zoe kanina pero sa kabilang banda ay naiintindihan niya rin naman na may pinanghuhugutan ito... Kung hindi siguro ito nakunan, malamang nakapanganak na ito ngayon. Nag buntong hininga si Elliot at naglakad papasok sa sala. Nakita niya si Zoe na nakaupo sa sofa habang umiinom ng tsaa.Nang makita siya nito, nilapag nito ang tasa sa center table at lumapit sakanya. “Elliot, binigyan ko muna si Shea ng sedative. Hindi pa pala siya nakakatulog simula kagabi kaya maganda na magpahinga muna siya.” Sabi ni Zoe habang nakatitig kay Elliot. “Oo nga pala, kailangan niyang pumunta sa ospital bukas para sa cranial check up niya.”Tumungo lang si Elliot.

Mabilis na lumipas ang mga araw at Children’s day at prenatal check up na ni Avery bukas. Noong una, akala talaga ni Avery ay hindi kakayanin ng baby niya sa sobrang dami ng gamot na ininom niya noong first trimester niya. Pero buti nalang, malakas ang baby at kinakaya nito hanggang ngayon. Kapag maganda ang resulta ng check up bukas, opisyal ng magkakaroon ng pregnancy medical file si Avery sa ospital na yun. “Sasamahan ka ba ni Elliot na magpa check bukas, Avery?” Tanong ni Mike habang nag gagabihan sila. “Bakit? May date ka ba bukas? Kaya ko namang pumunta dun ng mag isa.” Sagot ni Avery. Biglang tumaas ang isang kilay ni Mike, “Ano?! Hindi ka sasamahan ni Elliot?”“Hindi niya naman ako kailangang samahan. Isa pa kapag ikaw ang sumama sa akin, baka isipin ng lahat na ikaw ang tatay ni baby.”“Magpasama ka nalang sa katulong.”“Wag na. Mas kailangan siya ng mga bata. Pumunta ka na sa date mo at wag mo na akong alalahanin.” Humigop muna si Avery ng sabaw bago siya magp

Nablangko ang utak ni Avery.Nakalimutan niya ang lahat ng gusto niyang sabihin.“Ni hindi man lang nila ito dinedeny! Hahaha!” Pang-aasar ng nanay ni Wesley.Napakmot si Wesley ng ulo, at awkward na bnago ang usapan.“Ang resulta ng blood test ay ilalabas pagkatapos natin kumain ng mananghalian.”Tumango si Avery, yumuko at nagsimulang kumain.Pagkatapos nila mananghalian, pinilit ni Avery si Wesley na huwag na siya samahan sa ospital para kunin ang resultya niya.Nahihiya na kasi siya sa pag-abala dito kaninang umaga.Ang bahay ni Wesley ay malapit sa ospital, kaya naman ay magkasama silang naglakad ni Elliot.“Bakit hindi mo ako hinayaan na magpaliwanag kanina? Natutuwa ka ba na wala akong alam?” Sabi niya.“Hindi naman tayo close kay Mrs. Brook, kaya hindi na natin kailangan makipagsagutan sa kanya.”Si Elliot ay naglalakad sa tabi niya habang nakamasid ito sa paligid.“Hindi ka man close sa kanya, pwes ako oo.”“Dahil magkakilala naman kayo, pwede mo naman ipaliwanag

Hindi makapunta si Elliot dahil kay Zoe.Hindi ito ang nakapanakit kay Avery ng sobra.Ang pinakamasakit ay naalala niya ang katotohanan na may anak silang dalawa ni Zoe.Dagdag pa dito, inaakusahan siya nito na siya ang pumatay sa anak nito… At, pinaniwalaan siya ni Elliot.Dahil kung hindi, hindi niya ipagbubuntis ang anak nila ngayon.Nung mga sandlaing ito, napuno ng luha ang mga mata niya.Pinatay niya ang tawag dahil nawalan siya ng lakas, at kailangan humawak sa lamesa bilang suporta.Nung napansin nila na nag-iba ang mommy nila, kaagad silang napatalon sa kinakaupuan nila.“Mmmy! Anong problema?” Malakas na sigaw ni Layla habang naiiyak.“Hindi ba siya dadating, Mommy?” HUla ni Hayden. “Huwag ka na umiyak, Mommy. Uwi na tayo!”Pinilit ni Avery na lunukin ang mga luha niya at guilty na sinabi, “Gutom kayong dalawa, tama? Lumipat tayo sa ibang restaurant para sa dinner.”Sabay na umiling ang dalawa.“Hindi ako gutom, Mommy! Galit lang ako…” sabi ni Layla habang namumu

Sa sala, nakayakap lang si Layla kay Mike at nagreklamo, “Hindi nagpakita si Elliot Foster. Ang tagal naming naghintay…. Nalaman lang namin na hindi na siya dadating nung tumawag si Mommy… Naghanap tuloy si Mommy ng ibang lugar na kakainan namin.”Mahigpit na niyakap ni Mike si Layla habang tinatapik ang likod nito at sinabi, “Huwag ka ng malungkot. Kasalanan niya ang lahat ng ito! Huwag na tayo kumain kasama siya ulit!”Umiyak ulit si Layla habang sinasabi, “Oo! Kailanman ay ayaw ko ng kumain kasama siya ulit! Huwag na tayong kakain na kasama siya ulit!”“Tama yan! HUwag ka na umiyak, sweetie! Kapag nakita ng MOmmy mo kung gaano ka kalungkot, sasakit ang puso niya.” Kinomfort ni Mile si Layla habang tahimik na sinusumpa si Elliot!Ang ibang mga bata ay nagsasaya ngayong Children’s Day, pero ang kanilang mga sweet babies ay malungkot na nakaupo sa bahay.Ang g*gong yun!Siguro ay iniisip ni Elliot na hindi niya lang ito sinipot ng isang beses, pero wala siyang ideya kung gaano na