Sa oras na nakatulog si Avery, hindi na inaantok si Elliot.Tumalikod siya, kinuha ang phone niya, at in- unlock ito.Binasa niya ang mga resume na ipinadala niya kay Avery. Nais niyang tulungan itong magsala sa mga kandidato nang minsan, upang paliitin ang listahan ng mga may posibilidad.Sa katunayan, bago niya naipadala sa kanya ang mga resume, napagdaanan na niya ito minsan, ngunit hindi sa detalye.Sa lahat ng resume, ang pinaka- memorable sa kanya ay ang may pinaka- mababang antas ng edukasyon.Ito ay dahil ang kanyang antas ng edukasyon ay ang pinakamababa kaya naalala niya ang kanyang pangalan - Juliet Sutton.Malinaw na nakasulat ang mga kinakailangan para sa posisyon ng kanyang assistant. Ang unang ipinag-uutos na kinakailangan ay ang antas ng kanilang edukasyon ay kailangang lampas sa antas ng bachelor's degree.Gayunpaman, si Juliet ay nagkaroon lamang ng bachelor's degree. Isa pa, fresh graduate siya na katatapos lang ng taong iyon. Wala man lang siyang karanasan sa

"Magdesisyon ka na lang kung ano ang gusto mo at umorder ka muna. Kapag nagutom ka, ipapadala ko." Buong umaga naging abala si Elliot. Nagugutom na siya." Okay, pag- isipan ko," sabi ni Avery, pagkatapos ay nakaramdam kaagad ng pagkatamad na gawin iyon. " Kukunin ko ang mayroon ka. Halos pareho lang naman ang taste natin.""Tamad ka lang mag- isip noh? Anong ginagawa mo?" Sa paghusga sa kanyang tono, masasabi ni Elliot na medyo na- distract siya.Kinuha ni Avery ang kanyang baso ng tubig at uminom ng kaunti para mapawi ang kanyang lalamunan. "Wala akong masyadong ginawa kaninang umaga. Nag- check up ako sa kultura ng tsaa ni Ylore. Hindi ko pa narinig ang tungkol dito. Medyo sikat ang tea culture sa Ylore."" Oo. Ang kultura ng tsaa sa Ylore ay hindi lamang tungkol sa pag- inom ng tsaa. May mga tea performances din. Nakita ko na yung mga performances, pero hindi ko makita ang kaibahan ng tea." Si Elliot ay nakakita ng isang tea performance sa Ylore dati, ngunit wala siyang interes

Hindi inaasahan ni Juliet na maimbitahan siya para sa isang panayam nang ganoon kabilis. Nagpanic siya. "Ma -Malaya na ako. Nag- aalala ako na baka hindi ako makapunta agad doon ngayon. Pwede ba bukas? Pwede ako kahit na anong oras." Gustong samantalahin ni Juliet ang pagkakataon. "Kung talagang kailangan ngayong araw, maaari rin akong sumugod ngayon, ngunit maaaring kailanganin ko ng dalawang oras."Tiningnan ng HR manager ang oras. Dalawang oras mula ngayon ay magiging tama sa pagtatapos ng araw."Kung ganoon ay kalimutan na natin ang pagpupulong ngayon. Punta ka bukas." Hindi nangahas ang HR manager na hilingin kay Avery na manatili sa likuran. Dumating si Elliot para sunduin siya kahapon ng gabi. Alam ng lahat ang tungkol doon. "Magiging problema ba sayo ang alas diyes ng umaga?""Hindi. Pupunta ako diyan sa tamang oras."Pagkatapos ng tawag, agad na binuksan ni Juliet ang kanyang telepono at naghanap ng mga tiket sa Avonsville para sa susunod na umaga.Tumagal ng humigit- k

"Honey, baka kabahan ako kasi ang tagal kong nawala sa workforce. Unti- unti na akong bumabalik sa porma." Huminga ng malalim si Avery at mabilis na kinalma ang sarili. " Tama, pinadalhan ako ni Leah ng mensahe ngayon. Sinabi niya na nairehistro na niya ang kasal nila ni George. Pinarehistro nila ito kahapon."Tanong ni Elliot, "May balak ba silang magpakasal?""Wala pa silang sinasabi tungkol sa kasal. Sinabi niya sa akin na kailangang magpahinga ng ilang araw si George dahil darating ang mga magulang niya. Kailangan nilang mag- bigay ng oras ni George sa kanyang mga magulang," nakangiting sabi ni Avery. "Hindi ba sinabi sa'yo ni George? Siguradong natatakot siya sa'yo."Walang narinig si Elliot tungkol dito.Tiningnan niya ang kanyang phone ngunit wala siyang nakitang kahit anong mensahe o tawag mula kay George. Talaga bang matakot si George sa kanya? Sa tuwing kausap niya si George sa telepono, hindi natatakot si George sa kanya."Dahil sinabi sa akin ni Leah ang tungkol dito,

Sabi ni Leah, " Pagkatapos ay tumigil ka sa pagkain! Hinihiling ka niyang kumain kasama siya. Hindi lang ito tungkol sa pagkain!"Sinabi ni Mrs. Kennedy, "Okay, naiintindihan ko. Ipapayag ko ang iyong ama na sumang- ayon dito.""Hmm! Mag- uusap tayo kapag nagkita tayo." Binaba ni Leah ang tawag.Sa looban, ibinaba na rin ni Elliot ang tawag. Dahil hiniling niya kay Mr. Kennedy na maghapunan kasama niya sa labas, kailangan niyang umalis ng bahay."Sasama ako sa inyong lahat." Kinuha ni Avery ang kanyang bag at lumapit kay Elliot.Sabi ni Elliot, "Diba sabi mo pagod ka sa trabaho? Bakit hindi ka na lang sa bahay at magpahinga.""Hindi ako pagod ngayon." Masigla si Avery. "Nakapili ka na ba ng restaurant? Dapat magpa- reserve ka kaagad! Hapunan na. Baka puno na ang restaurant."Ibinalik ni Elliot ang telepono ni George sa kanya bago kinuha ang sarili niyang telepono para magpareserba.Pagkatapos magpa-reserve ay sumakay na sila sa kani-kanilang sasakyan at tinungo ang restaurant.