Siya ay isang marumi at magulong babae, ang damit niya ay punit at gutay-gutay.Kahit na hindi niya masyadong nakita ang mukha nung babaeng yun, alam ni Sabrina na ang babae ay hindi na talaga bata dahil sa pasuray suray niyang lakad.Sa loob lang ng ilang segundo, ang babae ay nagawang tumakbo patawid sa kabilang kalye at nakatakas sa eksena.Si Sabrina, na nakatayo nang mag-isa sa labas ng kotse niya ngayon, ay nagsimulang makaramdam ng pagkalungkot."Mommy," tinawag naman siya ni Aino.Agad bumalik sa sarili si Sabrina at sumagot, "Baby?""Ano pong problema, Mommy?" tanong ni Aino.Umiling lang si Sabrina.Hindi niya maipaliwanag kung gaano kapamilyar sa kanya ang kakaiba at magulong babae na tumakbo palayo. Siguro nagkamali lang din siya.Inalog naman ni Sabrina ang ulo niya nang matindi, na para bang sinusubukan niyang klaruhin ang mga iniisip niya sa utak niya."Okay lang po ba kayo, Mommy?" Akala ni Aino ay nakaramdam ng pagkabigla ang mama niya.Nang marinig niya ito

Narinig ni Sabrina ang tunog ng paghinga mula sa kabilang dulo ng tawag, ngunit walang salita ang lumabas.Nagtanong siya, “Hello, pwede ko bang malaman kung sino ang nagsasalita? Hello? Sino ka?"Gayunpaman, nanatiling tahimik ang tumatawag."Hello?" Sinubukan pang magsalita ni Sabrina ng mas malakas, ngunit hindi ito nagtagumpay.Napatingin sa kanya sina Yvonne at Ruth. "Pwedeng wrong number?"Nagkibit balikat si Sabrina. "Pwede."Dahil doon, binaba niya ang tawag.Lingid sa kaalaman ni Sabrina, ang tumawag sa kanya ay si Selene Lynn. Nag-register siya ng isa pang numero para lang tumawag, at kusa siyang tumahimik para malaman niya kung nasaan si Sabrina.Sa paghusga sa ingay sa background, masasabi niyang wala si Sabrina sa bahay. Kung siya nga, tahimik na sana ang paligid niya.Ang pagmamadali at pagmamadalian ng abalang restaurant ay kitang-kita, kahit sa pamamagitan ng telepono.Matapos magpakawala ng nakakatakot na tawa, tumingin siya sa kanyang mga magulang at sinabin

Napatalon si Sabrina sa gulat. “Ano…anong meron?”Hindi ba't siya ang nagsabi sa kanya na gastusin ang lahat ng pera?Ang tanga!Hindi siya tumupad sa pangako!Hindi man lang niya naubos ang lahat ng pera, mga walumpu o siyamnapung libo lamang, at ito pa rin ang nagpalungkot sa kanya.Parang hunyango, mabilis na nagbabago ang kanyang mga kulay!Hmph!Kahit na nakaramdam ng takot si Sabrina, hindi niya maiwasang magalit sa isiping iyon."Diba sabi ko sa'yo ubusin mo lahat? Eighty thousand lang ang nagastos mo pagkatapos mamili ng isang buong araw? Ikaw..." Hindi alam ni Sebastian kung ano pa ang sasabihin. Malamig na buntong-hininga, nagpatuloy siya, "Kaya pala tawag sayo ni Nigel ay isang country bumpkin. Dahil ikaw ay isa nga!"Nawalan ng masabi si Sabrina.Itinaas niya ang kamay at galit na sinuntok ang dibdib ni Sebastian. "Ikaw...tinakot mo ako na parang ako ay mamatay!"Na may malamig na ekspresyon sa kanyang mukha, mataimtim na sumagot ang lalaki, "Nabigo ka sa iyong m

Nanginginig si Ruth, na para bang nararamdaman niya ang pares ng mga mata sa likod na nakasunod sa kanya."Anong problema, Ruth?" Tanong ni Sabrina na may pag-aalalang tingin.Napangiti na lang si Ruth, “Naramdaman ko na lang ang malamig na simoy ng hangin na dumampi sa akin. Siguro dahil masyado manipis ang suot ko ngayon, dahil gusto kong magmukhang maganda, haha."Ngumiti si Sabrina pabalik at sinabing, “Ang ganda-ganda mo ngayon.”"Salamat, pero ito ay dahil sa iyo."Kahit na nakasanayan na ni Ruth na magsuot ng mamahaling damit, labis pa rin ang pasasalamat niya kay Sabrina sa mga damit na binili nito sa kanya.Kung tutuusin, ang kanyang mga damit ay halos mga hand-me-down mula kay Mindy na maaaring hindi bagay sa kanya o hindi na niya gusto.Hindi tulad ni Sabrina, hindi kailanman dadalhin ni Mindy si Ruth sa pamimili o bibigyan siya ng pagkakataong pumili ng mga damit na gusto niya.Sa pag-iisip nito, nagsimulang mag-isip si Ruth kung bulag ba siya noon. Paano niya nagaw

“Ikaw bruha! Susunugin kita hanggang mamatay! sisirain ko yang mukha mo! Tingnan natin kung paano mo maakit ang mga mayayamang lalaki! Anong karapatan mong magkaroon ng masayang buhay habang ako nag hihirap! Simula nang maging maswerte ka, nagsimulang mangyari sa akin ang masamang bagay. Una, ipinahayag ng aking kasintahang hindi na niya ako gusto. Pagkatapos ay inutusan ni Sebastian ang lahat na tumigil sa pagtatrabaho sa akin at dalawang araw lang ang nakalipas, pinahiya mo pa ako sa banquet ng pamilya ng Ford!“B*tch ka, sana mamatay ka sa masakit na kamatayan! Gusto kong sunugin yang mukha mo!" Sa kabila ng pagpigil ng dalawang security guard, hindi tumigil sa pag-ungol si Mindy.Kasabay nito, napuno din ng hangin ang mga iyak ng sakit ni Ryan. "You bitch! Ang sama mol! Paano mo naisip na buhusan ng ganyang kalakas na acid ang pinsan mo?! Ouch...sobrang sakit!"Ang asido ay gumawa ng butas na kasinglaki ng palad sa manggas ni Ryan.Bukod dito, may marka ng paso, mga limang sen