Nanigas si Sabrina. “Aling babae?”Nagpaliwanag agad si Marcus. “ Sabbie, kasalanan ko ito. Yung.. yung pinsan ko na si Lori.. Nagtratrabaho siya para sa isang finance firm. Kahit papaano ay nagawa niyang kumbinsihin ang aking tatay, ang iyong tiyo.”"..."Agad agad siyang hindi nasiyahan ng marinig ang pangalan ni Lori.“Hindi ko alam kung anong sinabi nya sa aking tatay, pero binigay ng aking tatay sa kanya ang business card niya. Matapos ay kinuha niya ang business card ko at pumunta siya sa Ford Group, na may binabanggit tungkol sa diskusyon ng investments."..." Dali daling nastormed out si Sabrina sa mga sinabi nito na mga salita na parang kasing bilis ng kidlat."Sabrina, Sabrina!" Ang tawag sa kanya ni Yvonne.Nakarating na sa entrance si Sabrina. Lumingon siya kay Yvonne at Ruth. “Tulungan niyo akong abisuhan ang opisina na kailangan ko ng kalahati ng day off!”Pagkatapos noon, nawala na siya. Tumawag siya ng taxi at agad na dumiretso sa Ford Group. Dati ng gusto pu

“Sino-sino ka?? Direktor Ford, Direktor Ford, anong nangyayari??! Ah…! Nararamdaman pa ni Lori ang sakit sa pagkakahila ng kanya buhok at wala na din siyang oras para malaman kung sino ang gumawa nito. Ang kaya niya lang gawin ay maging kalmado at lumaban. Sino ka ba? Paano ka naging padalos dalos? Ikaw… Direktor Ford…”Hinigpitan ni Sabrina ang hawak niya sa buhok ni Lori, at dahil masyadong mataas ang takong niya para makapag lakad ng mas maayos, pumasok siya at sinipa ito papasok sa opisina ni Sebastian. Kahit ganon, mas matangkad pa din siya ng kaunti kay Lori. Kaya, nung hinawakan niya ang buhok ni Lori at kinaladkad palabas, hindi makalaban si Lori kaya nag-iisip na lang siya ng paraan para magmakaawa kay Sabrina habang siya ay nakararamdam ng matinding sakit. Ganun ganun na lang ay nagpatuloy si Sabrina na kaladkarin siya palabas.“Babae, hindi ako madalas pumupunta sa opisina ng aking asawa dahil wala naman akong rason para gawin yun! At ngayon binigyan mo ako ng tamang pagk

"..." Nagulat si Lori sa nakita. Nanlaki ang mga mata niya hanggang sa puntong parang anumang oras ay lalabas na ang mga eyeballs niya sa socket niya. Sa oras na iyon, nakalimutan pa niya ang katotohanan na nakaupo pa rin siya sa lupa na may malaking posibilidad na malantad ang anumang nasa loob ng kanyang palda.Napatulala rin ang lahat ng empleyado ng Ford Group sa kanilang nakita. Samantala, hindi naman nahiya si Sebastian sa atensyon nang ibinaba niya ang sarili para ilagay sa kamay ang heels na hawak niya sa harap ni Sabrina. Isinandal niya ang balikat niya kay Sabrina at sinabing, "Ilagay mo ang kamay mo sa balikat ko."Sinunod naman ni Sabrina ang sinabi niya."Tignan mo nga, bakit ka magsusuot ng ganito kataas na heels kung alam mong lalaban ka sa ibang babae? Hindi mo ba pinapahirapan ang sarili mo? Buti na lang at hindi ka tanga at alam mong tanggalin ang mga iyon bago hilahin ang buhok niya. ," sabi ni Sebastian habang isinusuot niya ang heels ni Sabrina."..." Ang lahat

"Saan... Saan ko siya itatapon?" tanong ni Kingston sa likod nila."Sa mga imburnal," kaswal na sagot ni Sebastian, na para bang ang pagtatapon ng isang babae ay katumbas ng pagtatapon ng isang bag ng mabahong basura.“Director Ford…” sigaw ni Lori sa kawalan ng pag-asa. Palagi niyang naririnig na siya ay may malamig na dugo at walang awa na lalaki, ngayon, sa wakas ay nararanasan niya ito sa kanyang sarili.Sa sandaling iyon, tumunog ang telepono ni Sebastian. Itinaas niya ito at tiningnan ang screen saka sinabi kay Sabrina, "Ang... Ang pinsan mo."Ito ay isang tawag mula kay Marcus.Nang sinagot ni Sabrina ang tawag, ang mga salita ay gumagapang sa kanyang dila. “Marcus Shaw! Anong klaseng katawa-tawang kliyente ang ipinakilala mo sa asawa ko, huh! Ang tanging bagay na hindi niya ginawa ay maghubad! Tanungin kita, pinsan mo ba talaga ako? Ikaw ba! Kung ikaw, bakit mo ako sinubukang saktan ng ganito! Ano? Hindi mo alam na gagawin niya ito? Ano? Pinsan mo siya? Anong biro ‘to! Pin

Sabay-sabay na lumingon sina Jennie at Lori at nakita ang isang matangkad at payat na lalaki, na nasa 50's na pero mukhang kahanga-hanga at kakila-kilabot. Nakatitig siya sa kanilang dalawa na nakakunot ang noo.Huminto si Lori. Ang kanyang ina naman ay iniling ang ulo sa gilid at tumingin sa kanya, saka muling tumingin. Tapos, bigla siyang tumawag.“Ikaw… ikaw… Ikaw si Seany?”'Seany?'Tumigil si Sean Ford. Gaano na ba katagal na walang tumatawag sa kanya bilang Seany? Kung iisipin, ang huling pagkakataon ay mahigit 40 taon na ang nakalilipas. Kahit na ang kanyang legal na kasal na asawa, si Rose, ay hindi kailanman nagsalita sa kanya sa ganitong paraan.“Ikaw…” naging mas palakaibigan ang tono ni Sean. Naisip niya na ang tumatawag sa kanya bilang Seany ay isang matandang kaibigan. Isang napaka, napaka, matandang kaibigan; at malamang malapit na kaibigan niya iyon."Si Jen, Seany, ako si Jen." Si Jen, na nasa early 50s na ay biglang nagsalita na parang batang babae, naging malam