Chapter 26 Napapikit siya at mabilis na tinakpan ng kamay ang mga mata nang magkislapan ang mga camera na sumalubong sa kanya nang makababa siya sa limousine na sinakyan patungo sa venue kung saan gaganapin ang anniversary party ng airlines.  Sunod-sunod na tanong ang ibinato sa kanya ng mga reporter at halos magitgit siya sa kinatatayuan. Mabuti na lamang at siya muna ang lumabas sa limousine, nasa loob pa si Summer na alam niyang nakatingin sa kanya mula sa loob ng limousine.  “Maraming balita na kumakalat na ikaw raw ang babae sa blind item na pinakasalan ng CEO ng Vesarius Airlines. Totoo ba ‘yon?” Mas itinakip niya ang kanyang braso sa mga mata para takpan ang kanyang paningin pati na rin ang mukha. Mas nagkislapan din ang kamera kay mas iniharang niya

Chapter 27 (Part 2) “Na hindi na ngayon kasi sinungkit niya si Sir. Intern pa lang, ang lakas na ng loob di ba? Kung may ice-credit man ako sa kanya ay iyong sinigurado niya agad na may posisyon siya hindi lang sa airlines kundi sa buhay ng mga Vesarius. Pinaako pa kay Sir ang anak niya. Ang kapal ng mukha.” “P-Pero sabi ni Sir, anak niya raw iyon.” “Naniwala ka naman?” “Well, kasi magkamukha sila.” “Hays, Maureen. Huwag ka na lang magtanong. Ano ngayon? Sabihin na nga natin na kay Sir nga iyong bata. Pero hindi ibig sabihin no’n ay hindi siya iiwan ni Sir. Lalo pa’t nandyan naman na ang dating asawa ni Sir. For all I know, ginagawa lang ‘yan si Lyzza na panakip-butas.” Ilan

Chapter 29 Nang matapos ang huling flight niya kinahapunan, ipinagpara pa siya ni Ate Lorelie—ang lady guard sa guard house—ng taxi. May nakapwesto pa na isang security guard doon, si Manong Arnold, kaya pansamantala munang naiwan ni Ate Lorelie ang gate para samahan siya sa tabi ng kalsada at mag-abang ng taxi.  “May anak ka po, Ate?” tanong niya nang walang bakanteng taxi na dumadaan.  “Meron po, Ma’am. Tatlo, ‘yong dalawa matanda lang ng isa o dalawang taon sa ‘yo, tapos na mag-aral. Iyong pangatlo ko naman, nag-aaral sa De La Salle, Engineer ‘yon, Ma’am,” puno ng pagmamalaki nitong wika at kapagkuwan ay napakamot-kamot sa ulo. “Kaya nga po nagpapasalamat ako sa pamilya Vesarius.” Nilingon niya ito at tuluyang humarap. 

Chapter 30 “Where’s Summer?” tanong niya nang tuluyan na nitong binuksan ng malaki ang pinto.  Pumasok siya sa loob at hinarap ito. The living room is dark as well. Ang tanging mga ilaw lamang sa labas ang tanging nagbibigay ng liwanag sa kinaroroonan nila.  “Kina Mommy. Kinuha siya ni Rolle kanina.” Huminga siya ng malalim “You should tell me first hand para hindi na ako mag-alala. Kukunin ko siya o kaya ay doon na rin ako matutulog kung ayaw pa ni Summer umuwi.” Pasimple niyang ipinalibot ang paningin sa loob. His penthouse is…lifeless.  “Dito ka na lang matulog,” mababa ang boses nito. “I should be with Summer.