Wala sa mood si Jackson kaya hindi niya pinansin ang tanong ni Tiffany. Sa halip, binilisan niya ang kanyang lakad at naiwan ang naguguluhan na babae.Sa wakas ay natauhan na si Tiffany at ito ang nag-udyok sa kanya na bilisan ang kanyang mga hakbang para habulin ang lalaki. "Yung nangyari nung dinner ang tinutukoy mo, hindi ba?" sigaw niya. "Hindi. Hindi ko sinabi iyon dahil ayokong maging awkward ang dinner. Sinabi ko iyon dahil gusto kong sabihin iyon."Huminto si Jackson habang hinahangin ang kanyang buhok, lalong naging magulo ang puso nilang dalawa.Hindi siya naglakas-loob na lumingon dahil hindi siya sigurado kung totoo ang kanyang sinabi. "Anong sinabi mo?""Sabi ko, hindi ko sinabi iyon dahil ayokong maging awkward ang pakiramdam noong dinner. Sinabi ko ang sinabi ko dahil sinadya ko iyon. Masarap talaga ang luto mo at ito ang hinahanap-hanap ko."Noon pa man ay inaakala ni Tiffany na siya ay isang matapang na tao, ngunit biglang uminit at namula ang kanyang pisngi nang

Takot na takot si Jackson kaya hindi siya kumilos. “Pwede bang huwag mo nang gawin iyon? Kaya mo bang maging maingat sa mga galaw mo? Gayahin mo si Arianne noong buntis siya. Nag-iingat siya at hindi umaasta na parang careless! Alam mo ba iyon? Sa ibang kwarto ako matutulog. Mag-isa ka kaya mag-ingat ka. Huwag kang gumulong sa kama."Nagulat si Tiffany na iiwan siya ni Jackson. "Teka, seryoso ka? Talaga ba? Uh, bahala ka. Matulog ka na lang sa ibang lugar. Gagamitin ko ang malawak na kama para sa sarili ko. Tumabi ka diyan! Patayin mo ang ilaw kapag lalabas ka."Lumabas si Jackson sa kwarto at nag-aalala siyang tumingin sa bawat hakbang niya. Pagkatapos nito, pinatay niya ang mga ilaw at isinara ang pinto.Inamin ni Jackson na nabigla siya, ngunit hindi niya maiwasang maging mas maging maingat sa tuwing naaalala niya ang bagong buhay na namumuo sa loob ni Tiffany. Hindi siya sigurado kung kaya niyang pigilan ang kanyang pagnanasa sa tuwing makikita niya si Tiffany. Sa katunayan, na

Sinamantala niya ang katahimikan sa gabi at gumapang siya papunta sa pintuan ng guest bedroom. “Jackson... Tulog ka na ba?”Wala pang dalawang segundo nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto. Lumitaw si Jackson na nakayapak at nakatitig sa kanya. "Ano?"Ibinaon niya ang sarili sa yakap ng lalaking ito. “Magkasama na ulit tayo, hindi ka ba masaya? Bakit hindi ka nagre-react?"Kinagat ni Jackson ang kanyang mga labi. "Anong reaksyon ang inaasahan mo sa akin? Ano ang magiging reaksyon ko sa ganitong oras? Tama na yan at matulog ka na. Magpahinga ka ng maaga ngayong gabi. Masyado nang late. Ang pagpupuyat ng ganito ay makakasama para sa baby."Sobrang nadismaya si Tiffany. Parang binuhusan ng isang bloke ng yelo ang apoy sa kanyang balakang. “Fine, aalis na ako. Ayoko na sayo!"Kinusot ni Jackson ang kanyang mga mata habang pinapanood siyang bumalik sa kanyang kwarto. Sa totoo lang, gising na gising siya dahil sa sobrang excitement. Tumalon siya mula sa kama para buksan ang pinto at

Ang mga mata ni Jackson ay kumikinang ng may kagalakan. Maingat niyang nilagay ang nutrient-rich congee sa labi ni Tiffany. "Okay lang. Excited si mama na kumain ka at hayaan kang matulog nang busog ka. Parang nag-aalaga ako ng baboy. Kung mas mataba ka, mas magiging masaya siya. Siya na ang nag-aasikaso para sa tanghalian mo habang ikaw ay nag-aalmusal ngayon. Anak niya ako, pero kahit kailan hindi ko naranasan ang ganitong treatment."Nag-uumapaw sa tamis ang puso ni Tiffany. “Bakit ang bait-bait ng mama mo sa akin? Mas mabait siya sa akin kaysa sa sarili kong ina. Na-overwhelm ako sa kabaitan niya.""Sa tingin ko mas sabik siyang maging anak ka niya, kaysa maging manugang mo siya," mapagbirong sinabi ni Jackson. "Noon pa man ay gusto na niyang magkaroon ng babaeng anak at tinatawag niya akong isang basang kumot na demonyo, hindi daw ako maalalahanin gaya ng isang anak na babae. Pero sa tingin ko ay mas killjoy ka kaysa sa akin."Nakangiti si Tiffany habang umiinom ng congee, hind

Medyo masungit ang tono niya at nagulat dito si Arianne. “A-Ano... Bakit kailangan kong manatili na lang lagi sa bahay at alagaan ang sanggol? Nagiging busy ka araw-araw dahil sa mga problema sa trabaho at bihira ka naming makita. Sinusubukan ko lang makatulong sa mga pasanin mo. Sa bahay na ito, walang nakakulong sa isang trabaho lang, tulad ng kung paano mo rin inaalagaan si Smore kapag may oras ka. Bakit hindi ko pwedeng ibigay sa akin ang pasanin? Alam ko na hindi ka sumusuko at ang diginidad ko ay hindi naman nasira. Ang problema ay nalutas naman na. Hindi ba magandang bagay iyon?"Nawala ang emosyon sa mukha ni Mark. “Kalimutan mo na. Ayoko nang pag-usapan pa ito. Huwag mo nang alalahanin ang sarili sa ganitong mga problema."Hindi inasahan ni Arianne ang ganitong reaksyon mula sa kanya. Naisip niya na may malaking posibilidad na malalaman ito ni Mark ngunit hindi pa rin siya komportable. Hindi niya sinasadyang maging isang mabuting munting maybahay. Ginawa niya ito para sa kan