ฮาร์วีย์เผยให้เห็นรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนจะใช้มือทุบโทรศัพท์เครื่องนั้นจนแหลกละเอียด

จากนั้นเขาก็ดึงโทรศัพท์ของเขาออกมาก่อนจะกดหมายเลขออกไป

“เธอมีงานต้องทำนะจูเลียน

“ถ้าเธอมีกำลังคนไม่พอก็ให้พาเทรย์ไปด้วย

“เขารอคอยโอกาสที่จะได้แสดงความสามารถออกมาอยู่แล้ว...

“รีบคว้าโอกาสนั้นไว้ซะ"

ในขณะที่ฮาร์วีย์คุยโทรศัพท์อยู่นั้น เคทีก็อุ้มดีนไปนั่งรถเข็นคันใหม่ ดีนยิ้มให้เธอเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาไม่เป็นอะไร

เขาเข้าไปหาฮาร์วีย์แล้วกระซิบบอกว่า "เป็นยังไงบ้างครับคุณยอร์ก? เราต้องพาคุณไปส่งโรงพยาบาลหรือเปล่า?”

ฮาร์วีย์ยิ้มแล้วส่ายหัว

“ผมไม่เป็นไร แต่คนพวกนี้อาการหนัก…"

ฮาร์วีย์นึกถึงเรื่องอื่นขึ้นมาได้

“ผมได้จัดการกับกลุ่มเจ็ดนักฆ่าไร้เทียมทานไปแล้ว คงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณและเคทีที่จะจัดการส่วนที่เหลือให้เสร็จ"

“คุณไม่ต้องรีบนะครับ

“ผมจะจัดการกับตระกูลคอบบ์ด้วย

“เพราะท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็จ่ายเงินเพิ่มเพื่อฆ่าผม"

ดีนถอนหายใจก่อนจะพยักหน้า

เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงดูเด็ดเดี่ยวได้ถึงขนาดนี้

ถ้าเป็นดีนล่ะก็ เขาคงจะปล่อยภรรยาตัวเองไปเพื่อเห็นแก่การที่ได้แต่งงานกันมา

แต่ยังไงก็ตามเมื่