Natulala si Elliot habang nakatingin sa paglabas ni Avery. Bago pa siya makapag isip, kumuha na ng hakbang ang katawan niya patungo kay Avery.

Binuhat niya si Avery sa mga bisig niya at bumalik sa loob ng bahay.

Kahit na ilang segundo lang nanatili si Avery sa ilalim ng ulan, basa na ang mukha niya mula sa ulan... o baka dahil sa luha!

"Avery, hindi kita pinagdududahan. Sinabi mo na hindi mo ginawa 'yon, ibig sabihin hindi mo ginawa 'yon." Nilapag ni Elliot si Avery sa sofa. Lumuhod siya at pinaliwanag sa kanya nang mahinahon, "Sigurado si Zoe na ikaw ang nanakit sa kanya. Kapag sinabi niya ito sa mga pulis, siguradong pupunta ang mga pulis para hanapin ka. Hindi ko gustong matanong ka na parang kriminal. Kapag nakahanap tayo ng alibi bago pa lang, hindi na kakailanganin ng mga pulis na hanapin ka."

Tumingin si Avery sa basa at habag na itsura ni Elliot. Hindi niya magawang magalit.

"Lumabas ako para puntahan si Wesley ngayon," walang emosyon ang boses ni Avery. "Buong araw ako