“Hmm.” Nang marinig niya iyon, sumagot na lang si Debra at hindi na nagsalita pa.

Sa mga sandaling iyon, tahimik na tumingin sa nakaluhod na si Darryl ang nakaupo sa kaniyang tronong si Megan. Walang tigil na nagbago ang itsura ng kaniyang mukha habang nanginginig ang buo niyang katawan.

Maraming taon na rin ang nakalilipas.

Matagal na ring pinangarap ni Megan ang pagluhod ni Darryl sa kaniyang harapan para humingi ng tawad sa mga nagawa nito sa kanya. Nagkatotoo na rin ang kaniyang pangarap.

Agad na napangiti rito si Megan. Natuwa siya nang husto sa kaniyang sarili. Pero nang matapos ang kaniyang tuwa, agad na nakaramdam si Megan ng emptiness at confusion sa kaniyang sarili.

Ano naman kung nagawa niya iyon? Maibabalik niya pa ba ang closeness nil ani Darryl noon?

Matatanggap pa ba siya ulit ni Darryl?

Habang nalulunod si Megan sa mga bagay na kaniyang iniisip, tumingin sa kaniya si Darryl at malinaw na sinabing, “Tinupad ko na ang gusto mo, Megan. Humingi na ako ng tawad kaya d