ผู้หญิงทุกคนล้วนเป็นนักช้อปที่เก่งกาจ

คืนนั้นแมนดี้หมกมุ่นอยู่กับเสื้อผ้าทั้งหมดจนเธอเกือบสามารถนอนในห้องแต่งตัวได้แล้ว

ฮาร์วีย์กำลังรู้สึกเหมือนขาของเขาถูกหินทับจนแหลก แต่เขาทำได้เพียงยืนอยู่ที่นั่นและฝืนยิ้ม

มันสามารถเบี่ยงเบนความสนใจของแมนดี้

หลังจากพักผ่อนเต็มที่แล้ว แมนดี้ลืมถามว่าฮาร์วีย์ว่าเขาทำได้อย่างไร

อยู่ดี ๆ โทรศัพท์ที่เธอชาร์จก่อนหน้านี้ก็ดังขึ้น

แมนดี้ยังคงเบลอ ๆ ฮาร์วีย์ไปรับสายและดุด่าคนที่โทรมาว่า “คุณบ้าหรือไง? มันยังเช้าอยู่ คุณดูเวลาก่อนโทรหรือยัง?”

ผู้คนที่อยู่อีกฝั่งของสายต่างตกใจพอ ๆ กับดีใจที่มีคนรับสาย

ฮาร์วีย์กับแมนดี้ลองเสื้อผ้าใหม่ตลอดทั้งคืน

ขณะที่แซ็คและคนอื่น ๆ ตั้งค่ายพักแรมอยู่ที่ชั้นล่างบ้านของแมนดี้และโทรมาที่เธอซ้ำ ๆ

คนที่อยู่อีกฝั่งของสายต่างตื่นเต้นดีใจเมื่อในที่สุดมีคนรับสาย

ฌอนกลัวว่าแซ็คจะอารมณ์หงุดหงิดใส เขารีบคว้าโทรศัพท์มาทันทีและพูดว่า “โอ้ ฮาร์วีย์ ฉันเอง ฌอน ลุงของนายไง!”

“โอ้ นั่นคุณเหรอ? ทำไมคุณถึงโทรมาตอนนี้ คุณควรจะนอนอยู่ไม่ใช่เหรอ? มันเกิดอะไรขึ้น!?”

ฌอนเดือดดาลด้วยความโกรธหลังจากได้ยินแบบนั้น

เขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดก