ฮาร์วีย์ พูดอย่างมั่นใจว่า “อาจจะสำเร็จครับ”

“ถึงจะไม่สำเร็จ อย่างน้อยก็แสดงให้เห็นว่าพวกเรามีความจริงใจกับพวกเขา”

“ผมคิดว่าแม้ว่าท่านประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ จะไม่มีเหตุผล แต่เขาก็คงจะใจเย็นลงหลังจากเห็นรองประธานของตระกูลซิมเมอร์คุกเข่าลงตรงหน้าสำนักงานของเขา จริงไหมครับ?”

“แต่ถ้ามันไม่ได้ผลล่ะ?”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้วมุ่น

“เกียรติยศศักดิ์ศรีของตระกูลซิมเมอร์จะไม่สูญเปล่าไปด้วยหรือไง?”

“คุณปู่ครับ”

ฮาร์วีย์พยายามเกลี้ยกล่อมเขาอย่างใจเย็น

“แม้ว่าจะไม่มีทางแก้ไขได้ แต่อย่างน้อยเราก็สามารถแสดงความจริงใจของเราให้พวกเขาได้เห็น!”

“ถึงเราจะแก้ปัญหาไม่ได้ เราก็ยังมีเวลาช่วยกันหาทางออกด้วยกันได้อีกสองสามวัน จริงไหมครับ?”

“นอกจากนี้ ยังไงก็เคยมีคนบางคนคุกเข่าในงานแสดงโบราณวัตถุแล้ว อีกอย่างมันก็ไม่ได้เลวร้ายมากขนาดนั้น จริงไหมครับ?”

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ เขารู้สึกสับสนกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

“แน่นอน มันอาจจะดีกว่านี้ถ้าท่านประธานของตระกูลซิมเมอร์ไปด้วยตัวเอง”

ฮาร์วีย์ใช้โอกาสนี้เกลี้ยมกล่อม

“ถ้าผมทำได้ ผมจะไปที่หน้าประตูบ้านพวกเขาและคุกเข่าโดยไม่คิดอะไรเลยด้ว