หลังจากได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์พูด ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้เขาตกใจจนขาอ่อนลงและคุกเข่าลงกับพื้น

“ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันแค่ทำตามที่ไทเลอร์บอก มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน!”

“อืม ฉันจะยกโทษให้”

ฮาร์วีย์เรียกพนักงานเสิร์ฟและหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เทลงบนหัวของชายคนนั้น

ชายคนนั้นไม่กล้าแม้แต่จะหลบหลีก

สิ่งที่เกิดขึ้นกับไทเลอร์ยังคงชัดเจน เขาไม่ต้องการที่จะถูกทำร้ายแบบนั้น

“ฉันจะฆ่าแก! ฉันจะฆ่าแกแน่นอน! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? กล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้? แกอยากตายใช่ไหม?!” ไทเลอร์พยายามจะพูดออกมา

“มันไม่สำคัญว่าคุณเป็นใคร คุณไม่รู้จักฉัน แสดงว่าคุณทำผลงานได้ไม่ดีในแวดวงสังคมนี้ คุณไม่ถือว่าเป็นทายาทรุ่นที่สองที่ร่ำรวยจากตระกูลชั้นสองด้วยซ้ำ แล้วนี่คุณยังแสร้งทำตัวอวดดีต่อหน้าฉันอีกเหรอ?” ฮาร์วีย์เผยยิ้มจาง ๆ

เขาไม่ได้พูดเรื่องไร้เหลวไหล บรรดาคนที่เคยเข้าร่วมงานแสดงโบราณวัตถุครั้งก่อนซึ่งจัดโดยตระกูลไนส์เวลล์ ย่อมรู้จักเขาอย่างแน่นอน

แต่ไทเลอร์ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเขา จึงบอกได้ว่าตระกูลของเขาไม่ได้อยู่ในกลุ่มครอบครัวชนชั้นสองในนิอัมมี่

ผู้หญิงที่ดูหมิ่นฮาร์วีย์ก่อนหน้านี้ต่างพา