"ยอมรับข้อตกลงนี้ซะ!”

วาเลรี่ยังคงเฆี่ยนตีเธอไม่ยอมหยุด สายตาของเธอเต็มไปด้วยขุ่นเคืองและความโกรธแค้น

เธอแอบอิจฉาริษยาเคทีมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะเคทีดูสวยกว่าและโดดเด่นกว่าเธอมาตลอด

ตอนนี้เธอมีโอกาสที่จะได้ระบายความแค้นออกมา จึงเป็นธรรมดาที่เธอจะคว้าโอกาสนี้ไว้

“เร็ว ๆ สิ!”

เคทีโซซัดโซเซไปข้างหลังเมื่อโดนเฆี่ยนตีอีกหนึ่งรอบจนเธอเกือบจะล้มลงไปกองกับพื้น

“ฉันจะไม่แต่งงานกับนายน้อยแพดโลว์...” เธอพูดซ้ำด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว

จากนั้นเธอก็มองไปที่สวนหลังบ้านอย่างเป็นกังวล

เนื่องจากดีนพักฟื้นอยู่ที่นั่น คงไม่ดีแน่ถ้าคนพวกนี้ได้ทำการรบกวนการพักผ่อนของเขา

“อะไรกัน? แกเป็นห่วงชายชราคนนั้นเหรอ? ทำไมไม่เป็นห่วงตัวเองก่อนล่ะ?”

วาเลรี่หัวเราะอย่างเย็นชาเมื่อมองเข้าไปในดวงตาของเคที

เธอเดินเข้าไปข้าง ๆ เคทีแล้วกระซิบบอกอย่างมีเล่ห์เหลี่ยมว่า "ไม่ต้องเป็นห่วงนะ จะมีคนมาคอยดูแลชายชราคนนั้นในเร็ว ๆ นี้

“พอเขาตายแล้วเราก็จะโยนความผิดไปให้แก! ฮ่า ๆ ๆ ๆ!”

วาเลรี่ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เสียงนั้นฟังดูโหยหวนและน่ากลัวมาก

“เพราะแกไม่ยอมรับข้อเสนอน้ัน ชายชราคนนั้นจึงต้องเป็นคนชดใช้! แน่นอนว่าแกจะต้อ