ที่ข้าง ๆ ห้องจัดงานเลี้ยงภายในฮอตสปริงวิลล่า

ฮาร์วีย์นั่งลงบนโซฟาอย่างสบาย ๆ ในขณะที่เลียมยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าเขา

หลังจากอยู่กับไทสันตลอดช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เลียมก็ได้รู้เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของฮาร์วีย์ เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับฮาร์วีย์เขาทำได้เพียงแค่เชื่อฟัง ไม่มีแม้แต่คำต่อต้านที่จะพบในตัวเขา

เลียมรู้ดีว่าถ้าฮาร์วีย์ทำให้เห็นถึงสิ่งที่เขาสามารถทำได้ การฆ่าเลียมนั้นก็เป็นเพียงแค่งานเล็ก ๆ น้อย ๆ

ไทสันแสดงให้เห็นความเมตตาของฮาร์วีย์ ถ้าไม่เช่นนั้น เลียมคงลงไปนอนหลับไหลไปกับฝูงปลาใต้ทะเลไปแล้ว

“ฉันได้ยินมาว่าคุณยังคงเป็นคนของตระกูลบรู๊คอยู่ ดูเหมือนว่าคุณจะทำได้ดีในเมืองนิอัมมี่นี่นะ”

ฮาร์วีย์ไม่ได้มองไปที่เลียม แต่เขากลับเอาแต่เล่นโทรศัพท์เครื่องเก่าในมือ

หลังจากได้ยินแบบนั้น เลียมก็เริ่มสั่นอย่างกังวล

“นายท่านยอร์ก นี่เป็นเพียงความสัมพันธ์ในอดีต ถ้านายท่านเห็นว่าตระกูลบรู๊คไม่คู่ควร คนของผมจะตัดสัมพันธ์กับพวกเขาตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป!”

“คนของนายงั้นเหรอ?”

ฮาร์วีย์เงยหน้าขึ้นเผยยิ้มจาง ๆ

เพียะ!

เลียมตบหน้าตัวเองและพูดว่า “ผมหมายถึงคนของนายท่านครับ ลิ้นผมพันกันมั่ว โ