แกร๊ง! อาวุธในมือของนาธานตกลงสู่พื้น และเขาดูเหมือนสติหลุดไปในทันที

‘หัวหน้าผู้ฝึกสอนอย่างนั้นเหรอ?’

ฮาร์วีย์เป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน!

แน่นอนว่าสงครามที่ไม่เป็นทางการนี้ เขามีสิทธิ์เต็มที่ในฐานะตัวแทนของประเทศ H อันยิ่งใหญ่!

และยิ่งกว่านั้น นาธานเข้าใจได้อย่างจัดแจ้งว่าถ้าทหารอเมริกันสังเกตเห็นวิกฤตนี้ขึ้นมา...

พลเอกอาวุโสผู้นั้นอาจต้องตัดหัวแทนคำขอโทษต่อหัวหน้าผู้ฝึกสอนทันที!

นาธานยังเสียใจไม่หาย ศีรษะของเขาว่างเปล่า ทำได้เพียงยืนนิ่งเหมือนคนโง่คนหนึ่งเท่านั้น

นายท่านลำดับที่สี่ตระกูลเยตส์นอนอยู่บนพื้น พูดตะกุกตะกัก “ท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอน…ผมขอโทษ ผมขอโทษจริง ๆ!”

“ผมไม่รู้ว่าเป็นคุณ! ถ้าผมรู้ ผมคงไม่กล้ามาเหยียบที่ประเทศ H อันแสนยิ่งใหญ่นี้แน่ ใจกล้าขนาดไหนผมก็ไม่มา!”

“ได้โปรด ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะ! ผมไม่อยากตายจริง ๆ!”

ฮาร์วีย์มองนายท่านลำดับที่สี่ด้วยสายตาเฉยเมย “คุณคิดว่าคุณจำเป็นต้องมีชีวิตต่อไปอย่างนั้นเหรอ?”

“แค่เพราะคุณได้กรีนการ์ดของอเมริกา ก็เลยคิดว่าตัวเองกลายเป็นขี้ข้าของพวกเขา ทั้ง ๆ ที่คุณเป็นคนจีน!”

“เวลาคุณจะทำอะไรก็นึกถึงแต่อเมริกาเสมอ แต่คุณปฏิบัติต่อประเทศ H ซึ่