ทุกคนยิ่งส่งเสียงดังโหวกเหวกมากขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์

“ฮาร์วีย์ แกเป็นแค่ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ แกคิดว่าคุณเป็นคนสำคัญหรือไง? มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้!”

“เราจะได้รู้หลังจากที่เราสู้กันบนสังเวียน? คิดว่าตัวเองเป็นใครล่ะ?”

ฮาร์วีย์ไม่สนใจพวกเขา แต่เขากลับเพ่งมองนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ด้วยแววตาเยาะเย้ย

“มันเป็นเรื่องระหว่างนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์กับผม คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรแบบนั้น หุบปากแล้วมาดูอะไรสนุก ๆ ดีกว่าไม่ดีเหรอ?” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย

“นายคงจะกังวลกลัวตายสินะ?” นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์มองลงไปที่ฮาร์วีย์ เขายืนด้วยท้วงท่ามือไพล่หลัง

ฮาร์วีย์ยิ้ม “ผมจะให้โอกาสคุณ ถ้าคุณล้มลงด้วยมือของผม คุณต้องคุกเข่าขอโทษยอมรับความผิดพลาดของคุณเอง”

“ฮะ…!”

ทุกคนอ้าปากค้างหลังจากฟังฮาร์วีย์พูด

ลูกเขยคนนี้ไม่รู้หรือไงว่าตัวเองยืนอยู่จุดไหน เขากำลังท้าทายนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ต่อหน้าผู้คนมากมาย!

เขาไม่รู้หรือว่านายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์สามารถฆ่าเขาได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว?

ที่สำคัญที่สุด ด้วยทักษะของเขา นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ที่สู้บนสังเวียน