ทั้งไซม่อนและลิเลียนต่างก็รู้สึกลังเล

พวกเขารู้สึกว่าการขายหุ้นทั้งหมดของแมนดี้ในราคาหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์นั้นถือเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

อย่างไรก็ตาม พวกเขาเริ่มหวาดกลัวอย่างมากหลังจากฟังคำอธิบายของแกรนต์

แกรนต์ยังคงยิ้มและพูดต่อ “คุณลุง คุณป้าครับ พวกคุณยังไม่เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันอีกเหรอครับ?”

“ถ้าพวกคุณยังลังเลอยู่ แล้วไม่รับหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์ครั้งนี้ พวกคุณจะต้องแบกรับภาระหนี้ก้อนโตนะครับ!”

“ผมรับประกันได้เลยว่าถึงแม้หลังจากที่คุณขายบริษัทให้กับตระกูลเยตส์แล้ว พวกเราจะยังคงอนุญาตให้แมนดี้ทำงานในบริษัทต่อไปได้”

“พวกคุณไม่มีอะไรจะเสียแล้วนะครับ!”

อย่างไรก็ตาม ไซม่อนและลิเลียนยังคงตัดสินใจไม่ได้

จู่ ๆ คุณย่าเยตส์ก็กระแอมขัดจังหวะและเปลี่ยนเรื่อง “ลิเลียน เธอคิดยังไงกับแกรนต์บ้าง?”

ลิเลียนตอบอย่างรวดเร็วว่า “เขาเป็นผู้ชายที่ประสบความสำเร็จมาก ๆ คนหนึ่ง!”

"ถูกต้องแล้ว!" คุณย่าเยตส์หัวเราะ “แกรนต์อยู่ในธุรกิจนี้มานานหลายปีแล้วและมีประสบการณ์มาอย่างโชกโชน หลังจากการได้มาซึ่งหุ้นของ ซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ พวกเราตระกูลเยตส์วางแผนที่จะมอบหุ้นให้กับเขาสิ