Wala talagang pumapansin kung anong ginagawa niya sa bahay, o kung ano ang ginagawa niya sa kumpanya. Ang mahalaga lang sa kanila kung hinahawakan ba niya ang anak niya o kung tinutupad niya ang tungkulin bilang isang ama.

Dalawang oras mamaya, natapos ang concert, at plano na sanang umuwi ni Shelly nang mapansin niya ang isang babae sa kabilang silya na lumalakad papunta sa entablado. Mukhang kukunan ng litrato kasama ang artist.

Gulat na tanong ni Shelly, "Pwede bang pumunta sa stage para magpa-picture kasama yung artist?"

"Yung nasa harap na row, pwede," sagot ni Hayden.

"Talaga? Pwede akong pumunta?!" Namulat ang mata ni Shelly sa tuwa.

Tumango si Hayden. "Sasamahan kita."

"Great! Salamat!" sabi ni Shelly.

Lumakad silang dalawa patungo sa entablado, pumila sa likod ng ibang audience na nauna na.

Hindi nagtagal, turn na ni Shelly.

Binuksan ni Shelly ang kanyang phone at inabot sa staff na tumutulong sa pagkuha ng litrato habang tahimik na nanood si Hayden.

Pagkatapos magpa