Inilapag ni Irene ang isang palanggana ng tubig sa harap ni Lucas.

"Mr. Lucas, ang mga sinabi ko kay Mr. Sam... hindi totoo. Alam mo kung paano nasasabi ng mga tao ang mga bagay na hindi nila sinasadya kapag galit sila. Sa tingin ko, hangga't nagsusumikap ka, hindi ka magiging mas masahol pa kay Mr. Noah o Mr. Sam."

Tapos na si Lucas maghugas ng kamay. Malamig niyang sabi, "Wala akong pakialam sa mga opinyon mo sa sinuman sa atin."

"Ayos ‘yan. Mr. Lucas, dapat ganyan ka. Focus ka na lang sa pag- aaral mo. Walang pakialam sa sasabihin ng iba." Itinabi ni Irene ang palanggana at nagsandok ng sopas sa isang mangkok para kay Lucas. "Mr. Lucas, kumain ka pa. Kung hindi, mahihiya akong kunin ang bayad ko."

Hindi agad nakaimik si Lucas.

Ang pagluluto ng isang pagkain ay talagang madaling gawain.

Walang ganang kumain si Lucas. Kadalasan, dalawang ulam at isang sopas lang ang kailangan ni Irene.

"Mr. Lucas, magaling ka ba sa wikang banyaga?" Tanong ni Irene nang maubos niya ang pagkain n