Nabigla si Tiffany. "Parang ganun na din? Hindi sila nakipaghiwalay, maraming taon na mula nang nakita mo siya, at hindi mo alam kung siya ay patay pa siya o buhay. Hindi ba parang sobra naman na iyon? Kung wala na silang nararamdaman sa bawat isa, hindi ba mas mainam kung maghiwalay sila? Pareho na silang malaya kapag nangyari iyon. Sinasayang lang ng nanay mo ang oras noya kung hindi niya tatapusin ito... Wow… Sige, naiintindihan ko. Kung iyon ang sitwasyon, hayaan na natin ang tatay mo."

Mabilis na binago ni Jackson ang paksa. "Kung okay lang sayo, gusto mong ihanda ko ang pagkikita nila bukas? Samahan mo muna sana ako sa ngayon...”

Tiningnan ng masama ni Tiffany si Jackson ngunit wala siyang tinatagong masamang intensyon. "Kakauwi ko lang at hindi mo ako papauwiin sa mama ko? Magkikita pa rin tayo bukas. Hindi ako mananatili dito ngayong gabi. Huwag kang makulit!"

Nakakagulat dahil hindi na nagpumilit si Jackson. "O sige... Umuwi ka muna para makasama mo ang mama mo. Bukas, siy