Ayaw niyang bumalik. Gusto lang niyang mapahamak dito.

“Ang E-Excalibur ay ang pananampalataya ng lahat ng Knights. Binata ng Sol, sana ay i-reorgan mo ang Excalibur.”

Nang marinig ito, kumunot ang noo ni James. Siya ay may iba pang mga bagay na dapat harapin at wala siyang oras upang muling ayusin ang isang sirang espada.

“I-ipangako mo sa akin…” pagsusumamo ni Koehler.

Gayunpaman, bago niya matapos ang kanyang pangungusap, siya ay patay na.

Tumingin si James kay Koehler, na nanlambot ang katawan, at bumuntong-hininga. Hindi siya pinansin, tumayo siya para umalis.

Pagkatayo niya, nilapitan siya ni Callan.

“Narito ka.”

“Mhm.” Tumango si Callan at sinulyapan si Koehler na hindi gumagalaw sa lupa at malamig na sinabi, “Napuno ng dugo ng Solean ang kanyang mga kamay. Isang siglo na ang nakalipas, marami sa ating mga kasama ang namatay sa kanyang mga kamay. Tama ka na hindi nangako sa kanya ng kahit ano."

"Wala akong oras para sa Excalibur," sabi ni James.

"Gayunpaman..