Marahan na hinila ni Nanako ang pinto at iniwan ang mga tsinelas niya sa labas ng pinto habang pumasok siya nang nakapaa.

Nang makita ni Yahiko na nagbihis si Nanako na parang isang diwata, hindi niya mapigilang sabihin nang buong pagmamalaki, “Nanako, hindi na ako makapaghintay na makita kang ikasal. Siguradong mas magiging maganda ka kaysa ngayon. Natatakot ako na mahuhumaling sayo ang buong Japan sa sandaling iyon!”

Ngumiti nang bahagya si Nanako at sinabi, “Eminent Father, hindi ko pa naisip na ikasal nang napakaaga.”

“Oh…” Sumagot si Yahiko at sinabi nang emosyonal, “Hindi mo pa rin makalimutan si Charlie?”

Hindi tinago ni Nanako ang nararamdaman niya at sinabi nang tapat, “Eminent Father, hindi ko pa rin mapakawalan si Charlie. Bukod sa kanya, walang lugar sa puso ko para sa kahit kanino. Kahit na makalimutan ko siya, imposible para sa akin na magustuhan ang kahit sino.”

Natulala saglit si Yahiko at sinabi nang medyo nababalisa, “Nanako, mabuting lalaki si Charlie, pero hind